We zijn nu op de helft van de twee weken training. De ‘prepare for information overload’-waarschuwing was niet overbodig, want als staff worden we getraind in alle onderdelen van KISC. Dus zowel de chalets als de camping, werkplaatsen, receptie, keuken, schoonmaken, omgeving etc. etc. Het is hier nu nog rustig, af en toe zijn er wat gasten maar nog niet veel (150 man is nauwelijks druk te noemen). De zomer gaat namelijk echt razend druk worden, want in juli en augustus samen zijn er al 60.000 (!!) overnachtingen geboekt.

Inmiddels ben ik aardig gewend aan de omgeving, al is het elke keer weer een aangename verrassing om ’s ochtends bij het opstaan (7:00 uur) de gordijnen open te doen en de Alpen te aanschouwen De dag begint hier om 8:00 uur stipt, en stipt is echt stipt. Alles gaat hier exact op de juiste tijd en strict volgens de regels. Niet alleen voor gasten maar ook voor de staff, dit klinkt misschien streng maar in zo’n internationaal centrum is dat wel logisch. Mijn nieuwe ‘collega’s’ ken ik ook wat beter, en het is zo grappig om vanuit de hele wereld alle ideeen, vooroordelen en gebruiken tegen te komen. Vooral hoe anderen reageren op dingen die voor mij heel normaal zijn, zoals het fenomeen ‘sneeuw’ voor de mensen die dat alleen van foto’s kennen, of het fenomeen ‘gemengde toiletten’ voor de conservatief opgevoede Amerikaanse jongens Oh ja, en met m’n scoutingdas ben ik inmiddels al helemaal vergroeid, want die moeten we verplicht dragen.

Vandaag hebben we als afwisseling met z’n allen een hike gelopen naar een kaasmakerij hoog in een van de Alpenweiden. Het bergpad ernaartoe was smal en steil, maar de uitzichten waren prachtig. Het is hier al de hele week 25-30 graden en veel zon, dus we konden ver kijken naar alle bergtoppen om ons heen. En morgen gaan we met z’n allen raften!