Na regen komt zonneschijn (en nog meer regen)

Na de regen waar ik de afgelopen keer over schreef kwam… nog meer regen! Op m’n vrije dagen ben ik opnieuw gaan klimmen, in Interlaken en Spiez, waar het wel iets beter was maar ook niet ideaal. Dinsdag 15 juli gebeurde er iets wonderbaarlijks: ik stond op de camping op het zip wire platform hoog in de boom, om de kinderen een voor een veilig van de zip wire te laten gaan toen ik plotseling zonlicht waarnam. Zon!!!! Iedereen was uitbundig vrolijk die dag Eindelijk, na zoveel dagen continue grijs en regen, met allemaal geannuleerde activiteiten was er eindelijk weer zon.

De dagen erna was er nog steeds zon Dus ik had o.a. m’n eerste hike and climb combinatie, met een groep meisjes die er heel lang over deden om de hut te bereiken, maar in elk geval is geen enkele koe, schaap of geit ongefotografeerd gebleven De dag erna ook eindelijk een klimcursus kunnen geven, met een leuke groep en op de berg in het zonnetje, heerlijk!

Zondag 20 juli had ik wederom een ‘dienst’, die wat anders begon dan ik me had voorgesteld. Normaal moet je om 7:30 ’s ochtends (snel voor het ontbijt) de staffruimtes opruimen en stofzuigen. Dit keer daarentegen werden we naar beneden geroepen omdat een aantal kinderen over hun nek waren gegaan (het virus heerste hier toen nog steeds), dus ’s ochtends in alle vroegte met een lege maag was dat niet iets waar ik om stond te springen. Terwijl we naar beneden renden viel de stroom uit ook nog eens uit, dus in het pikkedonker met zaklampen moesten we in de wc’s en gangen de boel opruimen. Blugh. De hele dag was druk, veel groepen die arriveerden, iemand die ’s avonds laat nog niet aangekomen was in een van de hutten en een ronde om het terrein in de stromende regen en onweer (ja, dat was alweer het einde van de zonnige dagen).

Zondag de 20e, maandag de 21e en dinsdag de 22e regende het wederom gigantisch. Dit keer zo erg, dat dinsdagochtend alle overstromingsmaatregelen in zowel KISC als in het dorp van kracht werden omdat de Kander op overstromen stond. De hele ochtend zijn we met een deel van de Programme staff bezig geweest de waterafvoerleidingen te blokkeren omdat het water van de rivier het gebouw instroomde in plaats van andersom. Ook moesten we continue water op verschillende plekken van het terrein wegpompen, en toen de pomp in de kelder het begaf, stond meteen een deel van de kelder onder water. ’s Middags was het gevaar wat geweken, maar we zijn de hele dag in shifts bezig geweest te voorkomen dat KISC overstroomde. Een aangrenzend dal was gesloten omdat alle wegen en bruggen overstroomd waren en een van de huizen naast KISC had zodanig veel water in de kelder en de tuin dat het serieus twee dagen duurde voordat al het water was verdwenen. Pffff, en dat noemen ze hier ‘zomer’…

Woensdag de 23e en donderdag de 24e was er nog steeds geen zon, maar er was gelukkig wat minder regen. En zo kon ik nog een hike doen, de eerste hike die ik alleen met een groep heb gedaan, en ik heb ook nog een klimcursus kunnen geven op de enige rots die niet nat wordt in de regen omdat er een andere rotswand overheen hangt.

Iets anders dan het weer was het bezoek van m’n ouders (die hier precies in de paar schaarse zonnige dagen waren, goede timing), bezoek van Evert en wat leuke avondactiviteiten zoals challenge activiteiten en Schotse Ceilidh. Volgende week is het 1 augustus, het hoogtepunt van het jaar met zowel nationale feestdag in Zwitserland als de verjaardag van KISC. De bezoekersaantallen groeien nog steeds gestaag, vandaag alleen al hadden we 690 arriverende gasten, we verwachten >1250 scouts en we duimen met z’n allen voor een beetje mooi weer

(wederom niet veel foto’s want ik mag geen foto’s plaatsen van de kinderen tijdens m’n activiteiten, en grijze wolken en regen zijn ook niet zo inspirerend)